Cesarskie cięcie ratuje życie
Dzięki rozwojowi medycyny, cesarskie cięcie nie jest już tak niebezpieczne dla kobiety, jak w przeszłości. Jest praktycznie równie bezpieczne jak poród naturalny. Należy jednak pamiętać, iż to operacja i powinna być przeprowadzana, jeśli są ku temu wskazania.
Cesarka co roku ratuje życie tysiącom noworodków, które drogami natury mogłyby nie przyjść na ten świat żywe czy bez uszczerbku na zdrowiu. Niejednokrotnie ratuje też życie i zdrowie matki.
Niektóre kobiety, ze strachu przed bólem porodowym, nacięciem krocza a także z obawy o dziecko, decydują się na cesarkę. Owszem, sam poród jest łatwiejszy, ale dochodzenie do formy dużo gorsze. Zanim się na to zdecydujesz, miej świadomość, iż przez pierwszych kilka dni po operacji będzie Ci bardzo ciężko opiekować się dzieckiem, gdyż będziesz obolała i osłabiona.
Skąd ta nazwa?
Nazwa prawdopodobnie pochodzi od słowa „ceasar”, co można przetłumaczyć jako „wyprutek”. Legendy głoszą, iż poprzez cesarkę przyszedł na świat Julius Caesar w 102 r. p. n. e. Wydaje się to jednak mało prawdopodobne, ponieważ jego matka żyła jeszcze 48 lat a w tamtych czasach raczej niemożliwe było, aby kobieta przeżyła taki zabieg.
Realny opis przyjścia na świat przez cesarkę żywego dziecka, pochodzi z 508 r. p. n. e. Natomiast pierwszy szczegółowy opis cesarskiego cięcia zachował się z 1622 roku i wynika z niego, iż operacja uratowała życie zarówno matce, jak i dziecku.
Wskazania do cesarskiego cięcia
Już podczas ciąży można zaplanować cesarkę jeśli:
– dziecko jest nieprawidłowo ułożone
– matka ma poważną wadę wzroku lub serca
– miednica jest nieprawidłowo zbudowana
– łożysko jest przodujące, czyli zakrywa szyjkę macicy
– dziecko jest zbyt duże aby przejść przez kanał rodny
– kobieta miała już cesarkę i istnieje ryzyko rozejścia się blizny
Czasami decyzja o cesarskim cięciu podejmowana jest nagle, podczas porodu:
– jeśli istnieje choć minimalne zagrożenie dla życia dziecka (niedotlenienie dziecka, zaciśnięcie pępowiny, owinięcie się dziecka pępowiną, słabnące tętno dziecka)
– jeśli kobieta ma ciężkie nadciśnienie tętnicze
– w wypadku, gdy następuje oddzielenie łożyska od macicy, przez co dziecko przestaje otrzymywać tlen
– gdy poród trwa zbyt długo
Na czym polega cesarskie cięcie?
Cesarskie cięcie polega na rozcięciu skóry, następnie powłok brzusznych i macicy. Później lekarz przebija pęcherz płodowy i wyciąga tą drogą dziecko a później łożysko. W czasie gdy Twoim maleństwem zajmuje się pediatra, lekarz zszywa wszystkie warstwy, począwszy od macicy i otrzewnej, poprzez mięśnie, powięź, kończąc na skórze.
Dzięki możliwości zastosowania znieczulenia zewnątrzoponowego zamiast narkozy, matka może tak samo jak przy porodzie naturalnym przeżywać pierwsze chwile z dzieckiem. Jest to przeżycie nie mniej wzruszające i satysfakcjonujące niż poród naturalny.
Powrót do formy
Połóg po cesarskim cięciu jest trochę trudniejszy niż po porodzie naturalnym. W szpitalu będziesz musiała spędzić 4 dni. Pierwsze 3 dni po cesarce mogą być naprawdę ciężkie. Do 2 doby masz założony cewnik, jesteś osłabiona po znieczuleniu, dostajesz kroplówki a to wszystko utrudnia opiekę nad dzieckiem. Dlatego warto pomyśleć o osobie, która pomoże Ci w tych pierwszych dniach. Na drugi dzień po porodzie będziesz mogła wstać z pomocą położnej, wziąć prysznic (co na pewno dobrze Ci zrobi). Będziesz miała wrażenie, że rana rozchodzi się – to tylko błędne odczucie. Próbuj chodzić wyprostowana i w miarę możliwości jak najwięcej się ruszać, to pomoże Ci szybciej wrócić do formy. Ból możesz odczuwać nawet kilka dni a czasem dłużej, wszystko zależy od organizmu. Dowiedz się w szpitalu jakich środków przeciwbólowych możesz używać, jeśli karmisz piersią (aby nie zaszkodzić dziecku). Nie przesadzaj z ilością, lecz nie odmawiaj ich sobie całkiem – pamiętaj, jeśli będziesz obolała, nie dasz rady opiekować się maleństwem.
Ranę będziesz miała zalepioną opatrunkiem aż do ściągnięcia szwów, czyli do 7 doby. Później przemywaj ją najlepiej szarym mydłem, możesz też smarować maścią pomagającą przy gojeniu blizn, jednak skonsultuj to ze swoim lekarzem. Pierwszą dobę po cesarce nie dostaniesz posiłku, ponieważ wszystko co potrzebne otrzymasz przez kroplówkę, następnie dostaniesz sucharki a później przez kilka dni będziesz musiała być na diecie lekkostrawnej.
